Anorexia en Boulimia zijn de meest bekende eetstoornissen. Vrijwel iedereen heeft er weleens van gehoord en weet wat deze inhouden. EDNOS is een eetstoornis die veel onbekender is bij mensen. Bij ongeveer 40% van de personen met een eetstoornis gaat het om de diagnose EDNOS.
Waar staat EDNOS voor?
EDNOS is een categorie eetstoornis. Het staat voor: ‘Eating disorder not otherwise specified’. In Nederland noemen we de eetstoornis NAO, dat staat voor: ‘Niet anders omschreven’.
Het DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), het Amerikaanse handboek voor diagnose en statistiek van psychische aandoeningen wordt in de meeste landen als standaard gebruikt voor de vaststelling van een eetstoornis. In dit handboek worden een aantal voorbeelden van EDNOS gegeven:
1. Aan alle criteria van anorexia wordt voldaan, behalve het uitblijven van de menstruatie.
2. Aan alle criteria van anorexia wordt voldaan, alleen de persoon heeft een gezond gewicht.
3. Aan alle criteria van boulimia wordt voldaan, alleen de eetbuien komen minder vaak dan twee keer per week voor of korter dan drie maanden.
4. Overgeven van kleine hoeveelheden voedsel terwijl er sprake is van een gezond gewicht.
5. Voeding kauwen en uitspugen zonder het door te slikken, het zogenaamde chew & spit.
6. Ook BED, ofwel eetbuienstoornis valt onder EDNOS.
Hoe vaak komt EDNOS voor?
In de Verenigde Staten heeft 4,64% van de volwassenen EDNOS. Bij personen in de leeftijd van 13 tot en met 24 jaar is dit zelfs 4,78%. 50 tot 60% van de patiënten geneest van EDNOS.
Personen met EDNOS worden vaak minder serieus genomen dan personen die anorexia of boulimia hebben. Zij krijgen daardoor ook vaker niet de (psychologische) hulp die zij nodig hebben. Daardoor is het sterftecijfer van deze psychische ziekte hoger dan bij andere eetstoornissen. De waarschuwingssignalen zijn dezelfde als bij andere eetstoornissen. De behandeling is moeilijk, doordat de eetstoornis ontzettend veel verschillende aandoeningen omvat. Sommige personen met EDNOS hebben eetbuien, anderen niet. Sommigen geven bewust over, anderen compenseren niet.
Ook de gevolgen zijn hetzelfde als bij andere eetstoornissen. Osteoporose, hartritmestoornissen, hypoglykemie en bloedarmoede zijn veel voorkomende gevolgen.