Wat is anorexia?

Anorexia is een psychische ziekte. Anorexiapatiënten willen en kunnen niet eten uit angst om dik te worden. De ziekte komt vooral voor bij jonge meisjes en ontwikkeld zich meestal bij meisjes tussen de 14 en 18 jaar oud. Vaak hebben deze meisjes een verstoord zelfbeeld en vinden zij zichzelf dik hoewel zij een gezond gewicht hebben. Naar mate de zieke ernstiger wordt ontstaat er ondergewicht wat allerlei gevolgen voor de gezondheid mee brengt. Het merendeel van de anorexiapatiënten zijn meisjes, ongeveer 10% zijn jongens.

Anorexia kan worden afgewisseld met perioden van boulimia. Anorexiapatiënten zijn continue bezig met het tellen van calorieën. Veel patiënten met anorexia sporten overmatig om de calorieën te verbranden. Ook wordt door te braken vaak voorkomen dat de calorieën worden opgenomen door het lichaam. In het begin van deze ziekte kan het vele gewichtsverlies vaak nog verborgen worden gehouden voor de omgeving door het dragen van ruime kleding. Vaak worden de anorexiapatiënten in het begin ook aangemoedigd door de omgeving doordat zij bijvoorbeeld veel complimenten ontvangen tijdens het afvallen.

Er is geen duidelijke oorzaak van anorexia. Onderzoeken wijzen uit dat het vooral erfelijk is bepaald of men wel of geen anorexia krijgt. Naast deze erfelijkheid die een rol speelt, speelt ook altijd de omgeving een rol. De anorexia wordt veelal pas aangewakkerd door omstandigheden in het leven van de patiënt. Zo kunnen pesten, een scheiding van de ouders of een moeilijke thuissituatie oorzaak zijn van deze ziekte.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken draait anorexia niet alleen maar om calorieën. Een groot deel heeft ook te maken met controle. Anorexiapatiënten hebben controle over hun voeding en over hun lichaam. Zodoende kunnen zij het gevoel hebben toch nog ergens de controle over te hebben in hun leven, hun gewicht. Ironisch genoeg zorgt deze ziekte er uiteraard voor dat men de controle kwijt raakt en men niet meer kan eten.

Mensen met anorexia verliezen veelal het contact met de buitenwereld en raken steeds meer in zichzelf gekeerd. Sociale gelegenheden gaan immers vaak samen met eten. Om het eten te vermijden, vermijden anorexiapatiënten ook deze sociale gelegenheden. Zij verliezen meestal veel vrienden en binnen het gezin zorgt de ziekte voor veel ruzie.

Gevolgen
Anorexia kent van alle geestesziekten het hoogste sterftepercentage. Veruit het grootste deel van deze sterfgevallen is te wijten aan zelfmoord. Ook het uitblijven van de menstruatie en onvruchtbaarheid zijn gevolgen van anorexia. Door het lage aantal calorieën dat patiënten binnen krijgen wordt de spiermassa van het lichaam afgebroken. Het lichaam gaat zichzelf ‘opeten’ om het tekort aan voedingsstoffen te compenseren. Dit lijdt tot orgaanfalen en uiteindelijk ook hartfalen met de dood tot gevolg.

Mensen met anorexia zullen waarschijnlijk nooit meer geheel genezen van deze ziekte. Hun verdere leven zullen zij bezig zijn met eten en niet eten. Toch zijn er voldoende behandelingen waardoor anorexiapatiënten beter kunnen worden en hun leven aanzienlijk kunnen verbeteren. De behandeling bestaat meestal uit therapie waarbij het zelfbeeld wordt verbeterd en realistischer wordt.

In zeer ernstige gevallen worden de patiënten opgenomen in klinieken waar zij gezamenlijk eten en onder toezicht staan om te voorkomen dat zij braken en overmatig sporten. De angst om aan te komen blijft echter groot en het gevecht met eten zal voor de meeste anorexiapatiënten nooit ten einde komen.